Ik weet 't, 't wordt saai en allemaal, maar er is nog maar eens een Charlie geboren! Ik vind 't allesbehalve saai, 't model blijft me boeien en zeker in deze eenvoudige uitvoering. Een gestreepte tricot, gecombineerd met een effen appelblauwzeegroene. En dit keer geen lange mouwen, maar korte, dus toch iets helemaal nieuw, fris en vers. :-) "Aja, had dat dan eerder gezegd, dan is dat helemaal niet saai, madammeke Ot."
Met een kort mouwke alleen kunt ge uw bloedjes nu onmogelijk door die uit de kluiten gewassen regenbuien sturen, dus ik maakte 'm nog snel een mutske. 't Gestreepte stofke en ik, dat was pure liefde op 't eerste gezicht, maar die liefde ging snel over toen ik probeerde om daar een deftig stukske trui van te maken. Lubberen en flubberen, die boel. Gelukkig steekt dat bij zo'n toepke niet nauw, maar 't valt toch 't beste met de naad naar voor. 't Is ne keer iets anders he. :-)
Alee, en ga nu maar rap buiten ravotten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten