Ribbels voor Ot

Nu ben ik toch door iets ferm gebeten... Die dekselse haakmicrobe zit in elke cm² van mijn lijf. Wat een verslavend goedje, die haakpen en de wol. Je kan 't bovendien overal doen. In de wachtzaal van de dokter, achter je bureau tijdens bo'kespauze, in de les "typografie", in de zetel naast je lief tijdens SYTYCD. Ik heb zelfs een sterk vermoeden dat 't ook lukt tijdens een aflevering van Familie, maar 'k heb dat nog niet uitgeprobeerd.
En de mensen kijken daar niet vies naar om zulle. De mensen kijken eerder geïnteresseerd! Ik wist niet dat een verslaving zo leuk kon zijn!

Het idee van de ribbelboord haalde ik hier. Op de foto poseerde mijn jong nog met de muts zonder afwerking, zonder pompon en zonder knoopje. Morgen mag ie naar de klas met alles erop en eraan!

Zou iemand geïnteresseerd kunnen zijn in een mutske zoals dit?

Een haakster moet leren van fouten en patroontjes draaien niet altijd uit zoals gedacht. Het grijze mutsje moest Ots maat worden, maar werd een hoedje voor prille mensjes. Nog eventjes geduld en dan worden jullie misschien wel beloond met dit of een ander gehaakt exemplaar!