Sjaals en draadjes in 2014

2014 is er. Sneller dan verwacht, maar ’t is er. We kunnen er niet omheen en we kunnen ook niet ontsnappen aan die dekselse goede voornemens. Wat ik wil bereiken in 2014, is zelfvertrouwen en innerlijke rust. Daar ontbreekt het me nog al eens te vaak aan. Veel te vaak laat ik me kisten, word ik gek van de wroetende torren in mijn lijf. 2014 wordt een jaar van rust, van contentement. Maar wacht eens even, had ik diezelfde voornemens niet ook vorig jaar gemaakt? Aarghhh. Ok, dan wordt het dit jaar écht het jaar van dat contentement en een jaar waarin ik niet enkel blog over de roze kant van mijn leven, maar het ook aandurf om te pennen over de donkere kanten van mezelf.

Het eerste doktersbezoek van ’t nieuwe jaar zit er ook al op. 2 draadjes voor mijn oudste telg. Hopelijk de enige draadjes van ’t jaar, want ik ben niet zo’n harde tante, krijg meer dan klamme handjes en mijn lijf zou wel ‘ns tegen de vlakte durven gaan… Vandaag ben ik overeind gebleven, benieuwd wat de volgende keer brengt! Ah ja, in 2015 bedoel ik dan he.

2014 is dan misschien niet zo plezant begonnen, 2013 is wel schoon geëindigd. Voor de eerste keer maakte ik een Secret Santa voor een onbekende gelukkige. 

Een retro zakje voor schoonheidsgerief of wat er ook maar in past en 2 broches. Eentje met een gehaakte strik en een andere met een grote knoop en een stukje breiwol erin vastgemaakt. Mijn secret santa en haar 2 mevrouwtjes waren er blij mee, dus ikke ook!

Ik werd ook zelf verrast met een kadooke. Een kop om de dagen goed te beginnen met wat sterke koffie en een koekjesmix. Geen vegan mix, dus niet voor mij of mijn koters, maar geen nood, alles komt terecht! Bedankt, Carrie voor de fijne attentie en volgend jaar is "Meneertje Ot" opnieuw van de partij! Enne, Carrie, je had de bal misschien mis geslagen met die koekjesmix, maar met die koffiemok heb je 't helemaal bij 't rechte eind! Mij 's morgens zonder koffie de deur uit jagen, dat is vragen om problemen! 

Het eerste afgewerkte project van 2014 is een sjaaltje voor Fons. Geen hoogvlieger, maar wel eentje van lange adem. Ik wou ‘m een colleke maken, maar daar bleken nogal wat bollen wol in te verdwijnen. Dan maar alles uitgetrokken en opnieuw begonnen, aan een soortgelijk modelleke van grote broer. Mijn geschatte breedte viel nogal groot uit voor mijn klein aapke, dus ook die versie werd opnieuw tot een bolleke herleid en ik begon opnieuw, vol goeie moed. Derde keer, goede keer en ons Fonske kan assorti ’t straat op! Hoera!

Omdat nieuwjaar altijd een beetje kadootjestijd is en ik zin had om iets weg te geven, krijgen jullie van mij nog een labelke. Eentje voor de creatievelingen onder ons, die hun hart in hun kadootje stoppen! Je kan 't hier downloaden! Veel plezier ermee!

Enne! Maak er iets moois van, van dat 2014!