11-07-2010

Otto weet wat hij wil!

Mijn zoon zegt koppig neen tegen de fles! Gisteren mogen feestvieren op het trouwfeest van vrienden en daarom bleef Otto voor de allereerste keer slapen bij mijn zus. Aangezien ik mijn kleine aapje nog steeds groot breng op mamamelk, betekende dat dus kolven… Ik weet niet of iemand ervaring heeft met het ‘bottelen van mamasap’, maar ik kan je vertellen dat het geen aangename bezigheid is. Als de fles in 1-2-3 gevuld is, valt de hele operatie nog mee, maar na 10 maanden borstvoeden en dat enkel nog ’s morgens en ’s avonds te moeten doen, is die productie niet meer zo hevig. Een sessie kolven van een half uurtje brengt mij een luttele 40 cc op. Een magere vangst, want vroeger toverde ik met gemak 100 cc en meer tevoorschijn. Mijn luie zelf heeft dat kolven zo lang mogelijk uitgesteld en gisteren had ik dan ook niet genoeg melk om mijn beebie 2 maal te voeden. Dat werd dus een flesje kolfmelk ’s avonds en voor ’s morgens kreeg mijn zus van mij een grote doos sojapoedermelk. Een beetje vervelend, want Ot had nog nooit een fles nepmelk gedronken, maar ik zag er geen graten in, want nog nooit heeft Meneertje Ot neen gezegd tegen een drank of hap. Tot nu dus. Na 5 pogingen zei mijn hongerige knaap nog steeds koppig neen tegen het nieuwe witte goedje. Mijn vriend en ik waren pas om 5u gaan slapen na ’t gezellige feest (bedankt Mauro en Joke, het was voor herhaling vatbaar, hoewel je dat van een trouwfeest beter niet zegt, nietwaar…) en om 9u kwam het gevreesde telefoontje. Dan maar uit bed gesprongen en mijn zoon ter hulp geschoten. 4u slaap is niet genoeg voor een 31-jarige deerne die iets te diep in het glas had gekeken… Dat wordt dus vanavond iets vroeger het bed in, zodat ik morgen weer op volle toeren kan functioneren!


Van ’t weekend geen grootse naaiprestaties neergezet. De laatste hand gelegd aan mijn feestjurk, waarmee ik op het trouwfeest heb gepronkt. ‘k Heb ‘m toch nog iets korter gemaakt en dat bleek echt mooier te zijn. Veel complimentjes mogen ontvangen! Joepie!

Ook de laatste hand gelegd aan het pennenzakje. Een beetje meer versieringen aangebracht en het zag er wel snor uit. Het kleine feestvarken was er content mee en ik dus ook!

Tot binnenkort met alweer nieuwe avonturen!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten