Uiltjes knappen met Kobe...

Kobe de uil is geboren. Speciaal voor een lief, klein meneertje dat - als het flink de planning volgt - binnen 3 weken geen buikbewoner meer zal zijn. Ik kijk er naar uit, naar alweer zo'n gerimpeld mannetje met veel te kleine vingertjes en teveel keelgeluid.

De mama van Kobe's nieuwe speelkameraad is net als ik nogal een uiltjesfanaat en het speendoekje (shtt, niet te luid, want Kobe vindt 't niet leuk als er achter zijn gat wordt gepraat over 'm alsof ie geen echt dier is... ) werd ontvangen met open armen!
Vooraan is Kobe lekker zacht met een lapje teddystof en zijn rugje maakte ik met groene nicky velours. Een extra hoog knuffelgehalte dus voor een fris, nieuw, vers rakkertje. Kom maar, beebie. Kom... Je Kobe is klaar... :D